Objawienia Matki Bożej we Fatimie 1917 r.
DLACZEGO WARTO?
W Polsce i na świecie jest potrzeba przeciwstawiania się temu wielkiemu złu, jakim jest śmierć nienarodzonych, najsłabszych i najbardziej bezbronnych. Modlitwa Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego jest nie tylko „tarczą obronną” przed aborcją, ale również leczy zranienia pozostawione w sercu tych osób, które się do niej przyczyniły.
Stańmy RAZEM w obronie tych nienarodzonych, którzy jeszcze nie potrafią sami się bronić. Otoczmy też wsparciem całe rodziny, aby miały w sobie tyle miłości i odwagi, żeby przyjąć ten piękny dar, jakim jest nowe życie w ich codzienności. Największym wsparciem, przemieniającym rzeczywistość, jakie możemy ofiarować jest dar modlitwy. Zachęcam Was wszystkich do podjęcia duchowej adopcji dziecka poczętego.
CZYM JEST DUCHOWA ADOPCJA?
Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą to dziewięciomiesięczna modlitwa w intencji jednego wybranego przez Boga dziecka, które rozwija się w łonie matki, ale które jest zagrożone aborcją. Codzienna modlitwa Duchowej Adopcji rozpoczyna się zwykle 25 marca w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego (ale w tym roku 8 kwietnia) i trwa do świąt Bożego Narodzenia.
JAK PODJĄĆ?
Prywatnie lub publicznie – w kościele, we wspólnocie, czy podczas pielgrzymki. Należy wypowiedzieć formułę przyrzeczenia Duchowej Adopcji. Od zapamiętanego dnia początkowego – przez 9 kolejnych miesięcy – t.j. 40 tygodni – rozważać i odmawiać jedną tajemnicę różańcową (Ojcze Nasz i 10 Zdrowaś Mario), oraz specjalną modlitwę w intencji dziecka i jego rodziców. Do modlitwy można dołączyć dodatkowe postanowienia. Mogą to być np.: częsta Spowiedź i Komunia Święta, Adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, post od telewizji, alkoholu, papierosów, konkretna pomoc rodzinom wielodzietnym, osobom chorym, niepełnosprawnym, matkom samotnie wychowującym dzieci i.t.p. Należy podejmować postanowienia realne, mając na uwadze indywidualne możliwości ich wypełnienia.
SKĄD SIĘ WZIĘŁA?
Początki Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego wiążą się z objawieniami Matki Bożej w Fatimie. Modlitwa Duchowej Adopcji stała się odpowiedzią na wezwanie Maryi do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. Na grunt polski została przeniesiona w 1987 roku przez działającą w obronie życia młodzież akademicką skupioną we wspólnocie „Straży Pokoleń” przy paulińskim Kościele Świętego Ducha w Warszawie. W kościele tym, dnia 2-go lutego 1987 r. zostały złożone pierwsze przyrzeczenia Duchowej Adopcji. Stąd modlitwa rozprzestrzeniła się na całą Polskę i poza jej granice.
FORMUŁA PRZYRZECZENIA:
Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci!
Wiedziony pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych postanawiam mocno i przyrzekam, że od DZIŚ ( w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego ) biorę w Duchową Adopcję jedno dziecko, którego imię jedynie Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy, każdego dnia, modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu.
Tymi modlitwami będą: jedna Tajemnica Różańca św., moje dobrowolne postanowienia, oraz modlitwa, którą dziś po raz pierwszy odmówię:
MODLITWA CODZIENNA:
Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością oraz za wstawiennictwem św. Józefa, Człowieka Zawierzenia, który opiekował się Tobą po urodzeniu – proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom tego dziecka miłość i odwagę, aby pozostawili je przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś oraz o godne i sprawiedliwe życie. Amen.
1. Ojcze nasz
2.Zdrowaś Maryjo - 10 razy
FATIMA – 13.06.1917
„Hiacyntę i Franciszka zabiorę niedługo. Ty jednak tu zostaniesz przez jakiś czas. Jezus chce się posłużyć tobą, aby ludzie mnie poznali i pokochali. Chciałby ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca.
Kto je przyjmuje, temu obiecuje zbawienie dla ozdoby Jego tronu”.
FATIMA – 13.07.1917
„Widzieliście piekło, do którego idą dusze biednych grzeszników. Bóg chce je uratować, Bóg chce rozpowszechnić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Jeżeli uczyni się to, co wam powiem, wielu zostanie przed piekłem uratowanych i nastanie pokój na świecie.
Przybędę, by prosić o poświęcenie Rosji memu Niepokalanemu Sercu i o Komunię św. wynagradzającą w pierwsze soboty. Jeżeli moje życzenia zostaną spełnione, Rosja nawróci się i zapanuje pokój. Jeśli nie, bezbożna propaganda rozszerzy swe błędne nauki po świecie, wywołując wojny i prześladowanie Kościoła. Dobrzy będą męczeni, Ojciec Święty będzie wiele cierpiał. Różne narody zginą, na koniec moje Niepokalane Serce zatriumfuje”.
PONTEVEDRA – 10.12.1925
Osiem lat po zakończeniu fatimskich objawień S. Łucji ukazała się Maryja z Dzieciątkiem i pokazała jej cierniami otoczone serce.
Dzieciątko powiedziało:
„Miej współczucie z Sercem Twej Najświętszej Matki, otoczonym cierniami, którymi niewdzięczni ludzie je wciąż na nowo ranią, a nie ma nikogo, kto by przez akt wynagrodzenia te ciernie powyciągał”.
Maryja powiedziała:
„Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewierności stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść mi radość i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię świętą, odmówią jeden Różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia”.